سمرة بن جندب یک اصله درخت خرما در باغ یکى از انصار داشت.خانهء مسکونى مرد انصارى که زن و بچهاش در آنجا به سر مىبردند همان دم در باغ بود. سمره گاهى مىآمد و از نخلهء خود خبر مىگرفت یا از آن خرما مىچید.و البته طبق قانون اسلام«حق»داشت که در آن خانه رفت و آمد نماید و به درخت خود رسیدگى کند.